Homeopathie

Geschiedenis
Het therapeutisch uitgangspunt similia similibus curentor is zeker niet nieuw. Hippocrates (3e eeuw v.Chr.) schreef al: “… ziekte wordt door het gelijksoortige veroorzaakt en de patiënt wordt weer gezond als men hem het gelijksoortige toedient.”
Maar het is aan de Duitse arts Christian Friedrich Samuel Hahnemann (1755-1843) te danken dat dit principe in de geneeskunde na bijna tweeduizend jaar weer nieuw leven werd ingeblazen. Hij wordt beschouwd als de grondlegger van de huidige homeopathie en ontwikkelde een betrouwbare therapievorm met een grote preventieve kracht.

Beschouwing van ziekte en genezing
Homeopathie gaat uit van 3 elementaire niveaus: een fysiek niveau, een emotioneel niveau en een mentaal niveau. Deze 3 niveaus (lichaam, ziel en geest) zijn één geheel en uniek voor ieder individu. Alle levende wezens worden bovendien bestuurd door de eigen levenskracht. Wanneer de levenskracht normaal functioneert, is er gezondheid op alle niveaus. Bij een verstoring in de levenskracht is er een verstoring op één of meerdere niveaus. Het homeopathisch middel wordt individueel gekozen op basis van overeenkomst tussen het totaal van de symptomen van de patiënt en het geneesmiddelbeeld. De verstoring wordt hersteld als de energieprikkel van het middel gelijksoortig is aan de verstoring in de levenskracht.

Veiligheid
Een van de grootste voordelen van homeopathie en homeopathische geneesmiddelen is misschien wel de veiligheid. Homeopathische geneesmiddelen kennen meestal geen vervelende bijwerkingen. Ook veroorzaken ze in de regel geen allergische reacties of vergiftigingsverschijnselen, zelfs niet bij langdurig gebruik.
Maar onoordeelkundig gebruik van homeopathische middelen kan natuurlijk wel bepaalde reacties opwekken; het zijn en blijven tenslotte geneesmiddelen die een diepe inwerking hebben op het menselijke organisme.